Thijs Wieman
Geboren te Rotterdam, 1 december 1977
Leeft en werkt in Amsterdam
|
Exposities en projecten:
2018 installatie, voorstelling 'Reverse', SoAP
Karavaan, Alkmaar
Oerol, Terschelling
Over het IJ, Amsterdam
2015/17 installatie, voorstelling 'Framing', ism. J. Bellinkx
KIT, Kopenhagen
Hanzedagen, Kampen
Oerol, Terschelling
Over het IJ, Amsterdam
2014 Atelier Oerol/Over t IJ - ‘Natureluren’, ism. J. Bellinkx
2012 groepsexpo, Nacht vd Kunst en Wetenschap, Groningen
2012 groepsexpo, Gallerie Sign, 'Deathproof', Groningen
2012 groepsexpo, symposium, Zzondag, 'Soulmachine', Den Haag
2011 animatie, W139, 'Why Not', Amsterdam
2010 soloexpo, lokaal4, Amersfoort
2005 groepsexpo, Toren van Babel, 'Puur3', Utrecht
2003 animatie, Paradiso, 'Skipper Boetlek', Amsterdam
IMG_SRC-collective:
2012 Galerie Fotografic, Praag
2012 Trafacke, Praag
2012 Das Spectrum, 'Exotropy', (Symposium), Utrecht
2011 Blitzgalerie, Arnhem
2010 Rhizomatic Projectspace, 'Uploading Fields', A'dam
2009 Kulter, Amsterdam
Nazomerfestival, Amsterdam
Das Bilt, Utrecht
|
|
Biografie:
Op de instrumentmakersschool in Leiden is Thijs Wieman in aanraking gekomen met het materiaal glas. Op deze opleiding werd hij opgeleid tot laboratoriumglasblazer. Om dit vak te kunnen beheersen, heeft hij geleerd te gehoorzamen aan de technische eigenschappen van dit moeilijk te beheersen materiaal. Jaren later, op de kunstacademie in Utrecht heeft hij leren gebruikmaken van de betekenis en de narratieve eigenschappen die een materiaal in zich kan dragen. Hij begon daar met het maken van ruimtelijk werk en koos als onderwerp het menselijk lichaam en kunstmatig leven.
Bij het tot standkomen van ''No name, or Frankenstein'' greep Thijs terug op een al oude fascinatie voor anatomie. "Als kind vond ik een skelet van een konijn. Met de wervels in mijn handen verwonderde ik me over de puzzel die voor me lag, achtergebleven in de grond na een proces van ontbinding en deconstructie. Een niet te evenaren sculptuur waarbij vorm en functie een zijn."
Een plek waar hij het onderzoek naar t lichaam heeft voortgezet was de mimeschool in Amsterdam. Daar ontdekte hij het eigen lichaam als onderwerp. Hij verwonderde zich over het feit dat het dagelijkse met al haar gewoonten en fysieke handelingen tevens de deconstrueren en te abstraheren is, wat kan leiden tot in eerste instantie ongrijpbare of absurdistische taferelen.
Door de jaren heen is zijn verwondering gegroeid over de veelzijdigheid aan visies op en beleving van het menselijk lichaam. Hij verdiept zich in het beeld dat we er van hebben en hoe dat beeld beinvloed wordt en aan verandering onderhevig is door oa technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Maar wat is het ware, ongemedieerde lichaam?
|